پيشينه نساجي درايران

پيشينه صنعت نساجي در ايران
شواهد وقراين حاكي از آن است كه صنعت نساجي در حدود 3000سال قبل از ميلاد مسيح درايران شروع شده و نشانه هاي مربوط به آن در شوش بدست آمده است.
از زمان مغولان نساجي هميشه يكي از صنايع پر رونق ايران بوده و به علت پرمصرف بودنش درهمه ادوار تلاش شده است تا كشور ما در زمينه نساجي حالتي خودكفا داشته باشدو افزون براين اسناد و مداركي كه موجود است ثابت مي كند كه در مقطع هايي از تاريخ منسوجات ايراني جنبه صادراتي هم داشته است.
درسالهاي بعد از سقوط دولت صفويه كريم خان زند هنگام فرمانروايي خود به فكر احياي صنايع نساجي افتاد.در دوران بعد از كريم خان زند اميركبير در زمينه نساجي كارهاي بسيار بزرگي انجام داد كه از آن جمله ايجاد صنايع نوين درايران بوده است.درزمينه نساجي يك كارخانه بزرگ نخ ريسي و يك كارخانه بزرگ در تهران وچند كارخانه حريربافي در كاشان و يك كارخانه ريسندگي در ساري راه اندازي نمود.
پس از سال 1342 حمايت از صنايع داخلي به كلي بدست فراموشي سپرده شدو اگر چه تلاشهايي در اين زمينه به عمل آمد تا شعار ايراني جنس ايراني بخر را بر سر زبانها بياندازند اما حركت حالتي مقطعي داشت و نتايج محسوسي از اين طرح بدست نيامد.
در غار كمربندي در نزديكي بهشهر(مازندران) وسايلي بدست امده است كه قدمت آن به چيزي حدود 6000هزار سال قبل از ميلاد مسيح برمي گردد.اين وسايل نشان
مي دهد كه ريسندگي نخ از پشم گوسفند و موي بز درآن زمان متداول بوده است.از يك ميله فلزي در تپه حصار دامغان با آثار ديگري متعلق به 3000 سال قبل از ميلاد مسيح بدست امده است كه اين ميله مخصوص ريسندگي بوده و نخ هاي نازك با آن مي تابيدند.اين ميله نشانه پيشرفت ريسندگي در آن زمان مي باشد.
اولين كارخانه در زمينه نساجي پشمي با حمايت دولت و همكاري بخش خصوصي در سال 1304 تاسيس گرديد.
رشد صنايع نساجي در سالهاي 1320 تا 1332 به اوج خودش رسيد.صنعت نساجي در دوران جنگ جهاني دوم با مشكلات عمده اي از قبيل فرسودگي ماشين الات-كمبود قطعات يدكي-عدم امكان ورود قطعات يدكي-مسائل كارگران و...روبرو بود.
از سال 1314 به بعد توليد منسوجات پشمي و نخي سير صعودي داشت تا انجا كه در سال 1345ايران از ورود پارچه هاي نخي بي نياز شد ودر همين سال دو سوم پارچه هاي پشمي و پتوي مورد نياز مردم از طريق منابع داخلي و يك سوم بقيه از خارج تامين گرديد.
در سال 1348 جمعا 11 كارخانه با سرمايه اي معادل 1445/8ميليون ريال ايجاد گرديد كه از اين مبلغ 933/5 ميليون ريال صرف تهيه ماشين الات شدو نيز تعداد 826 نفر در واحدهاي مذكور اشتغال يافتند.طي اين سالها 62 كارخانه بزرگ نخي و 15 كارخانه پشم بافي در نقاط مختلف كشور كار فعال انجام مي دادند.تعدادي واحدهاي نساجي كوچك نيز در كشور فعاليت داشتند كه بيشتر آنها در اصفهان-تهران-يزد استقرار داشتند.